Page 67 - Governing Congo Basin Forests in a Changing Climate • Olufunso Somorin

sleutelvragen geven richting aan het onderzoek: 1. Wat zijn de dominante kaders voor en discoursen over adaptatie- en mitigatiestrategieën in het Congobekken, en welke implicaties hebben deze discoursen voor het opstellen van beleidsmaatregelen (hoofdstuk 2)? 2. Hoe worden adaptatiestrategieën gedefinieerd en ontwikkeld, en welke institutionele regelingen bestaan er of worden er door beleidsactoren opgesteld om adaptatieresultaten vorm te geven (hoofdstukken 3 en 4)? 3. Hoe worden mitigatiestrategieën gedefinieerd en ontwikkeld, en welke institutionele regelingen bestaan er of worden er door beleidsactoren opgesteld om mitigatieresultaten vorm te geven (hoofdstukken 3 en 5)? 4. Hoe verloopt de interactie tussen adaptatie- en mitigatiestrategieën? Welke institutionele regelingen of beleidskaders worden er door beleidsactoren ontwikkeld om de synergiën te maximaliseren (hoofdstuk 6)? Ten slotte geeft het hoofdstuk een uiteenzetting van de onderzoeksmethodologie bestaande uit een mix van verschillende methodes voor gegevensverzameling, zoals kwalitatieve methodes (diepte-interview), kwantitatieve onderzoeken, participerende observatie en document- en literatuuronderzoek. De onderzoekscontext heeft betrekking op een geneste aanpak om vanuit een regionaal discours en nationale debatten over ontwerp en implementatie tot lokale praktijken te komen.
Hoofdstuk 2 bestudeert de uitwerking van adaptatie en REDD+ door verschillende beleidsactoren, variërend van overheden, burgermaatschappij, ontwikkelingspartners, wetenschappelijke gemeenschappen en private sectoren op regionaal niveau (in CAR, Kameroen en DRC). Met de mondiale discoursen over klimaatverandering als uitgangspunt maakt het hoofdstuk een theoretische combinatie van de op actoren gerichte kaderanalyse met de op structuur gerichte discoursanalyse om zo te analyseren hoe verschillende actoren in de regio vorm geven aan adaptatie- en mitigatieresponsen vanuit hun maatschappelijke, economische en politieke context. Het hoofdstuk maakt een verdere analyse van de manier waarop verschillende kaders samenkomen rondom dominante discoursen en hun discourscoalities. Het hoofdstuk maakt melding van drie dominante beleidsdiscoursen: alleen mitigatie, een separatistisch beleid van adaptatie en mitigatie en een integrerend beleid van adaptatie en mitigatie. Het discours ‘alleen mitigatie’ richt zich op de mogelijkheid dat REDD+ de adaptatiebehoeften van de regio kan inwilligen. Het gaat ervan uit dat een beleidsinterventie niet nodig is gezien de onzekerheden
236