Page 65 - Governing Congo Basin Forests in a Changing Climate • Olufunso Somorin

Samenvatting
De afgelopen decennia is er zowel wetenschappelijke als politieke aandacht besteed aan de effecten van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering op economieën, samenlevingen en onze planeet. Binnen het mondiale klimaatverdrag (UNFCCC) vormen adaptatie en mitigatie twee noodzakelijke onderdelen van de strategie tegen klimaatverandering. Mitigatie omvat alle menselijke activiteiten en interventies die gericht zijn op het verminderen van emissiebronnen of het verder ontwikkelen van plekken voor de opslag van broeikasgassen. Door middel van mitigatie verwacht men de schade door klimaatverandering te vertragen en te verminderen, en daarmee milieugerelateerde en sociaaleconomische voordelen te behalen. Adaptie heeft in de context van klimaatverandering betrekking op alle aanpassingen in systemen in een reactie op de effecten van klimaatverandering. Adaptatie heeft tot doel de nadelige effecten van klimaatverandering te verzachten en de kansen die ze biedt, te baat te nemen. Diverse auteurs hebben betoogd dat adaptatie en mitigatie twee verschillende aanpakken zijn, ondanks het feit dat ze hetzelfde doel nastreven wat betreft klimaatverandering. Het verschil is voornamelijk gelegen in ruimtelijke omvang, relevante sectoren en urgentie. Desondanks groeit het besef dat beide aanpakken onlosmakelijk verbonden zijn met bepaalde sectoren, met name met de bosbouwsector. In de bosbouw draait mitigatie voornamelijk om vermindering van de uitstoot door ontbossing en bosdegradatie (REDD+). Adaptatie heeft hier tot doel de bossen te gebruiken om maatschappelijke kwetsbaarheid voor klimaatrisico’s te verlagen en de voorzienende en regulerende functie van bossen te gebruiken om de adaptieve capaciteit te vergroten. De hoofdstrategie van adaptatie en REDD+ zou bestaan uit diverse bosactiviteiten, zoals duurzaam bosbeheer, bebossing en bosbescherming.
Het bos van het Congobekken, een grensoverschrijdend gebied verspreid over zes landen in Centraal-Afrika (Centrale Afrikaanse Republiek, Kameroen, Democratische Republiek Congo, Equatoriaal-Guinee, Gabon en de Republiek Congo), vormt het middelpunt van discoursen over adaptatie en REDD+ als beleidsreacties op klimaatverandering. De beraadslagingen tussen de gemengde groep van beleidsactoren die bij de beleidsprocessen zijn betrokken, richten zich op het contextualiseren van mondiale discoursen over
234